|
|
Opgetekend: 8 januari 2018
Ik had een vreemde gewaarwording:
Ruim één
week voordat ik heen ging zag ik een mooi licht. Ik dacht dat
moet de Grote Vader zijn. Of zijn zoon. Of misschien een geleide
gids.
Ik werd helemaal blij en voelde mij rustig.
Die rust die ik altijd voelde als ik aan God dacht.
Weet je,
zei ik tegen mijn kinderen, ik heb nog ongeveer één week. En dan
is mijn leven over...
Of het mij nu blij maakte
weet ik niet. Althans, ik gaf mij er gewoon aan over. Mijn leven
zat er gewoon op.
En de dag kwam.
Het voelde zo
licht en liefdevol.
Wat fijn, dacht ik, dan zie ik mijn
overleden man weer en al mijn andere familie.
Vol
liefde ben ik daar aangekomen.
Het huis van de Grote Vader.
Zij trokken mij naar het Grote Licht. Lieten mij uitrusten en
koesterden mij. Het is hier zo vredig.
Waarom heb ik hier
als mens zo tegenop gezien... Dit is toch de kringloop der ziel.
Hier mag ik leren en mij verrijken.
Mensen op de
aarde, mijn kinderen, het gaat goed met jullie moeder. Ik ben
veilig geland en aangekomen.
Tot weerziens...
Mijn naam is Coba |
 |
|
|
