Boeddha, het symbool voor de ontwikkelende mens..

 
 DHTML JavaScript Menu By Milonic ...berichten uit de sterren...
   

Planeet Aarde, het schoolplein van de ontwikkelende mens..

   
  Thema:
  Levensverhalen
  Vorige pagina
 

Over dit thema

  Andere thema's
  Woordenlijst
  Rondleiding
   
  Kies een jaar
  en datum:
  __2021__
  __2022__
  06.01.22 
  27.01.22
  03.02.22
  15.02.22
  16.02.22
  07.03.22
  12.03.22
  12.03.22-2
  13.03.22 
  14.03.22
  04.04.22
  05.04.22
  27.04.22
  28.06.22
  19.07.22
  03.08.22
  16.08.22 
  09.09.22
  11.10.22
  13.10.22
  25.10.22
  07.11.22
   
  __2023__
  __2024__
   
   
   
   
   
 
Opgetekend: 7 november 2022

Voorwoord
Zoveel macht. Eenieder leefde naar de opgelegde normen.
Als bevolking stonden wij in het gelid. Geen tegenspraak werd geduld.
Daar kon ik niet van winnen…


 
Ik leefde in China, opgegroeid in een grote stad.
Min ouders waren zeer invloedrijk. Al zo lang ik mij herinnerde had mijn vader een welvarend beroep. Hij was een groot aanhanger van de staat. Mijn moeder had zoals vele vrouwen daar weinig in te brengen. De jongere generatie was veel mondiger. Die geloofden niet alles wat de grote leider van China allemaal verkondigde. Zij wilden vrijheid. ik ook, maar vooral inspraak. Een leider die allen voor hem liet knikken, dat paste mij niet. Mijn vader waarschuwde: “jongen, werk rustig in mijn bedrijf en hou je aan de wet”. Dat noemde ik monddood gemaakt worden. Er speelden al zoveel geheimen in dit land.
 
Met mijn vrienden hielden wij besprekingen. Wij waren het met veel zaken niet eens. Wij hadden gehoord van de kampen die opgericht waren om mensen op te sluiten. Een deel van de bevolkingsgroep wilden zij uitroeien. En de honger van de president om stukken land in te lijven.
Daar bleven wij tegen vechten. Op een bepaald moment konden wij niet anders dan op straat te gaan protesteren. Veel mensen waren gelijktijdig bijeengekomen. Eerst verliep het vreedzaam, totdat de politie kwam. Met paarden werden wij verdreven. Ik werd woedend en begon te trappen en dat zagen zij. Direct werd ik met een knuppel op mijn hoofd geslagen. Zo hard dat ik voelde dat ik bewusteloos raakte. Nog hielden ze niet op, ze bleven schoppen en sleepten mij in een busje.
Half verdoofd begreep ik later dat ik in een vieze cel lag. En toen ik bijkwam bonden ze mij op een stoel en martelden mij. Als ze zo lang trappen in je nier dan is het fataal. De overige details zal ik besparen, zo vreselijk. En net als zovele anderen overleed ik in de martelkamer. Alles voor het goede doel, waar ik volledig achter stond, maar niets over mocht zeggen.
 
Nu kijk ik terug...
Na mijn overlijden ben ik in het Grote Licht.
Voor mij de kringloop der ziel. Daar geloofde ik in. Traumatisch ben ik opgehaald en aangekomen. Ik ben er nog maar kort, maar wilde dit rechtzetten. Vechten voor je gelijk en je recht is goed, maar wordt in zo’n land niet getolereerd. Mijn ouders zullen mij missen. Hoe kunnen zij daar nog leven? Ik hoop dat er ooit ruimte komt om een vrije mening te mogen uiten. Dat zal de leider van het land sieren.
 
Chi
 
 
   
Quick
links 
 

Naar de vorige pagina..

 

Naar de hoofdindex..

 

Naar de zoekpagina..

 

Schrijf of lees in het gastenboek..

 

Zet www.skyletters.net bij uw favorieten..

 

Naar de startpagina..

 

Achtergrondmuziek inschakelen..

 

Achtergrondmuziek uitschakelen..

 
   

 

 

 

Naar de bovenzijde van de pagina..

top
   
 
 

Copyright © 2002-2024

www.skyletters.net
all rights reserved